ik kende Memphis niet en zou er wat voor geven
als dat ook zo was gebleven
geen foto’s en berichten in de krant
geen stille tocht van honderdduizend vragen
geen bloemenzee bij een lantarenpaal
als ze gewoon was geworden wie ze wilde zijn
verpleegkundige en moeder op den duur
als ze had kunnen blijven wie ze was
een meid met doorzettingsvermogen
en bescheiden dromen
soms trekt het lot –als dat het is-
het ragfijn weefsel van hoop
waarin wij ons veilig wanen
in een onbewaakt moment kapot
en laat ons achter met niets dan tranen
we kunnen niet meer voor Memphis doen
dan ervoor zorgen dat haar dromen
toch nog een beetje uit gaan komen
en als het heel erg donker is voor haar
met het hart in de keel een liedje zingen
In herinnering aan Memphis van Veen, 18 jaar
+15 maart 2013
Piet van den Boom, stadsdichter
1 opmerking:
PRACHTIG!
Een reactie posten